மத்தியகால வரலாற்றில் ஏறக்குறைய 500 ஆண்டு காலம் உலகின் தலைசிறந்த மருத்துவ முறை என்று அறியப்பட்ட, அறியப்படுகின்ற ‘இஸ்லாமிய மருத்துவத்தை’ மீண்டும் நிலைநிறுத்த வேண்டும். அல்குர்ஆனிலும், நபி மொழிகளிலும் கூறப்பட்டுள்ள வாழ்க்கை முறை, உணவுகள், உண்ணும் முறை, மருந்துகள், ‘உள்ளம்’ தொடர்பான கருத்துக்கள் போன்றவற்றில் நடைபெற்ற அதிகப்படியான ஆய்வுகள் தான் கி.பி 8 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து ‘இஸ்லாமிய மருத்துவம்’ என்ற உயர்தரமான உண்மையான மருத்துவ முறையாக உருவெடுத்தது. இது அன்றைய உலகின் அனைத்து வியாதிகளுக்கும் செலவு இல்லாமல் நிரந்தர தீர்வைத் தந்தது.
11ஆம் நூற்றாண்டில், பாக்தாத்தின் அப்பாஸிய கிலாஃபத்தில் அமைந்திருந்த “பைத்துல் ஹிக்மா” {பிஷீusமீ ளியீ கீவீsபீஷீனீ} என்ற ஆய்வுக் கூடத்தில் லத்தீன் மொழியிலிருந்து அரபு மொழிக்கு ஏராளமான கிரேக்கத் தத்துவங்கள் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டன. அப்போது கிரேக்கத்தின் “ஹிப்போகிரட்ஸ்” {கி.மு.370} என்ற அறிஞரால் மேம்படுத்தப்பட்ட மருத்துவமான யூனானி மருத்துவக் குறிப்புகளும் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டன.
அதே நேரத்தில் அரசியல் காரணங்களாலும், முஸ்லிம்களிடம் நிலவிய கொள்கை குழப்பங்களாலும் இஸ்லாமிய மருத்துவத்தை மேம்படுத்த வேண்டிய ஆய்வுகள் தேக்க நிலையை அடைந்தன. இன்றைய முஸ்லிம்களிடம் நிலவும் மேற்கத்திய நாகரீக மோகம் போல அன்றைய முஸ்லிம்கள் கிரேக்கத் தத்துவங்களால் ஈர்க்கப்பட்டு யூனானி மருத்துவத்தை எளிதாக உணர்ந்தனர். அதில் அதிகப்படியான ஆய்வுகளை மேற்கொண்டு அதில் சாதனை படைத்தனர். இதனால் பிற்காலத்தில் யூனானி மருத்துவமே முஸ்லிம்களிடம் நிலை பெற்று விட்டது.
யூனானி மருத்துவமும் இஸ்லாமிய அடிப்படையிலான மருத்துவம் அல்ல. அதுவும் மேற்கத்திய தயாரிப்பு தான். இதுவும் இறைவன் மற்றும் ஆன்மா ஆகியவற்றை மறுக்கும் மருத்துவமேயாகும். இறைவனை மறுக்கும் எந்த ஒரு மருத்துவ முறையாலும் எந்தக் காலத்திலும் முழுமையான நிவாரணத்தைக் கொடுக்க இயலாது.
‘நோயைக் கொடுப்பதும் இறைவன், அதை நிவர்த்தி செய்யும் ஆற்றலும் இறைவனிடமே உள்ளது’ என்ற இறைக் கருத்தையும் ‘மருத்துவம் என்பது முதலில் உள்ளத்திற்கு பிறகு உடலுக்கு’ அதாவது முதலில் இறைச்சிந்தனை பிறகு உடம்புக்கு மருந்து. இந்த முறையில் உருவாக்கப்படும் மருத்துவக் கொள்கையால் மட்டுமே நோய்களின் பிடியிலிருந்து மக்களைக் காப்பாற்ற முடியும். அதற்கு முஸ்லிம்களே மறந்துபோன “இஸ்லாமிய மருத்துவம்”; குறித்த நீண்ட நெடிய ஆய்வுகள் தேவை.
தமிழகத்தில் இஸ்லாமிய மருத்துவம் குறித்த ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளத் தேவையான கட்டமைப்பு வசதி (மாணவர்களே இல்லாத) அரபு மதரஸாக்களில் மட்டும் தான் உள்ளது. கேரளாவில் உள்ள மதரஸாக்களில் இஸ்லாமிய மருத்துவம் தொடர்பான ஆய்வுகள் அதிகளவில் நடைபெறுகின்றன. ஆனால் தமிழகத்தில் அது “உலகக்கல்வி” என்று முத்திரையிடப்பட்டு ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் மருத்துவம் தொடர்பான ஆய்வுகளை மதரஸாக்களில் வைத்து மேற்கொள்வது எந்த வகையிலும் மார்க்கத்திற்கு முரணானதல்ல. இன்னும் சொல்லப் போனால் அது மார்க்கத்தில் விரும்பத்தக்கதே என்பதை மேற்கூறிய செய்திகளில் இருந்து உணர்ந்து கொள்ளலாம். ஆகவே இன்று சுற்றுப்புறச் சூழலும் நிலத்தடி நீரும் மிக மோசமாக மாசடைந்து மக்களின் நல்வாழ்வை நாசமாக்கிக் கொண்டிருக்கும் நிலையில், உடல் நலத்தை பாதிக்கும் உணவுப் பழக்கத்தை நோக்கி மக்கள் உந்தித் தள்ளப்பட்டு நோய்களின் பிடியில் சிக்க வைக்கப்பட்டு வரும் நிலையில் முறையான மருத்துவ ஆய்வும் சிகிச்சையும் அவசர, அவசியத் தேவையாகிறது.
ஆதலால், மதரஸா நிர்வாகிகளே! நமது மதரஸாக் கல்வியில் மருத்துவத்தை ஒரு பாடமாகவும் நமது மதரஸாவின் ஒரு பகுதியை மருத்துவ ஆய்வுக் கூடமாகவும் “தரம் உயர்த்த” முயலுவோமாக!
இன்னும் எத்தனை காலம் தான் அறியாமையில் மூழ்கி இஸ்லாத்தையும் முஸ்லிம்களையும் பின்னடைவில் வைத்திருப்பது? சிந்திப்போமாக!
